Verslag van de Roparun Team Langedijk (1)
Team Langedijk is op 11 juni gestart met de roparun vanuit Parijs, Le Bourget om 17:01 uur.
Rilana de Kock doet verslag:
Het is ongelooflijk om te zien dat zoveel mensen voor zo’n goed doel aan de slag gaan. Alle teams in dezelfde tenues met prachtig gesponsorde wagens. Het is echt om kippevel van te krijgen. Het wordt nu echt!
Als eerste start team A. Ben als chauffie, Sjon, Rene, Maxime en Erwin als lopers. Begeleid door Nynke, Esther en Laura K op de fiets.
Team B blijft achter in het kamp. Bestaande uit Henny als chauffie en Geert die zowel team A als B ondersteund als chauf. Leon, Wilco, Ton en Marco Bakker lopen en Marco Brink, Petra en Diane begeleiden ze op de fiets. En dan hebben we nog onze fysio cq masseurs. Hans, Laura en Debbie. Zij zorgen voor het oplappen van onze bikkels, menig spiertje zullen ze kneden, menig advies zullen ze geven en natuurlijk ondersteunen ze het kamp ook nog.
Anneke en Rilana zullen zorgen voor alle versnaperingen. Want belangrijk is dat ze blijven eten. De hongerklap voor blijven anders gaat het lichie uit zal ik maar zeggen. En dan hebben we peppie en kokkie nog. Onze Ruud en Atze ze zijn al een prima duo geworden. Van te voren zijn alle routes voor het nieuwe basiskamp al uitgezocht. Want het kamp verplaatst zich uiteraard met de lopers mee. Zo zie je maar ieder lid van het team is belangrijk, ieder lid is hard nodig. Ontbreekt er één in de schakel zal de Roparun nooit zo mooi worden zoals we ons nu voorgenomen hebben. Over ongeveer 4 uur zal er een wissel plaats vinden van team en zal team B het stokje overnemen van A.
Om stipt één minuut over vijf vertrok team A onder luidkeels gezang van ons lijflied “oh Team Langedijk”. Een bijzondere gebeurtenis wat een mixemotie in je buik veroorzaakt. De rest van het team reed toen naar de volgende wisselplek om team A zo 3 uur later op te vangen. Dat was aan het parcours, en dan proef je de Run. Al die teams die langs komen met lopers en fietsers, wat is dat stoer zeg!! En voor ieder team klap je want je weet zelf wat voor een prestatie ze leveren.
Team A kwam om kwart voor acht binnen, we zagen ze aankomen. Al joelend werden ze binnen gehaald en dat terwijl er nog maar ééntwaalfde deel opzit voor ze. Het was een goed begin met een slecht wegdek.
Gemiddelde van 12,6 km per uur. Uiteraard onder aanmoediging van de Fransen, ja die zijn zo beroerd nog niet.
Gelukkig is er nog geen stop en Go binnen ( voor de niet kenners…..is een strafpunt warbij je 2 min stil moet staan en dat mag je tijdens de run maar 5x hebben voordat je gediskwalificeerd wordt), vorig jaar zoals vele wel weten was er nu al paniek alom. Toen waren ze voordat het echt begon al bijna gediskwalificeerd.
Na binnenkomst had het thuisteam de macaroni warm en de masseurs de handen warm dus werd een ieder, nadat we teamB hadden uitgezwaaid, goed verzorgd.
23:44 uur
Team B is ook weer terug. Ook zij hebben een prima loop achter de rug. Wat zijn het toch een bikkels allemaal. Diane had even een bijna foutieve inschatting qua route maar gelukkig was daar de reddende engel die haar terug stuurde. Saamhorigheid onder de 275 teams is er dus ook. Marco Brink heeft genoten van de omgeving, wat is het hier toch prachtig. Moet inderdaad zeggen dat de A1(snelweg) er best goed uit ziet, daar heeft het basiskamp tot nu toe het meeste op gezeten meen ik. De mannen hebben allemaal een heerlijke loop achter de rug, geen blessures, gewoon goed.
Brancourt-Le- Grand, ergens in Frankrijk…
6:00 uur.
Het is vroeg, heeeeeeeel vroeg in de morgen. En koud, echt een hele koude nacht. De fietsers fietsen zelfs met handschoenen aan. Vanmorgen vroeg rond half vier kwam team A weer terug. Te snel voor het basiskamp want door logistieke problemen moesten we om aan de route te komen half Frankrijk rondrijden, het leek wel een schoolreisje! Uiteindelijk ben ik maar even opgestaan om peppie en kokkie te helpen. Samen met Geert hebben we dit avontuur tot een goed eind gebracht en kon team A toch in de bus stappen, maar zonder massage en zonder eten. Geen tijd voor een kamp, gauw naar de volgende locatie door om een kamp op te zetten. De Brabantse nachten zijn lang maar die Fransen die winnen het hoor! Ondertussen hebben Anneke, Debbie, Hans, Geert en mijn persoontje de koffie klaar, de broodjes, de pannenkoeken en de weg verkent.
Nu nog het wachten op team B, via de afwerkplek (eten, drinken, masseren) zo te bed.
Rilana de Kock doet verslag:
Het is ongelooflijk om te zien dat zoveel mensen voor zo’n goed doel aan de slag gaan. Alle teams in dezelfde tenues met prachtig gesponsorde wagens. Het is echt om kippevel van te krijgen. Het wordt nu echt!
Als eerste start team A. Ben als chauffie, Sjon, Rene, Maxime en Erwin als lopers. Begeleid door Nynke, Esther en Laura K op de fiets.
Team B blijft achter in het kamp. Bestaande uit Henny als chauffie en Geert die zowel team A als B ondersteund als chauf. Leon, Wilco, Ton en Marco Bakker lopen en Marco Brink, Petra en Diane begeleiden ze op de fiets. En dan hebben we nog onze fysio cq masseurs. Hans, Laura en Debbie. Zij zorgen voor het oplappen van onze bikkels, menig spiertje zullen ze kneden, menig advies zullen ze geven en natuurlijk ondersteunen ze het kamp ook nog.
Anneke en Rilana zullen zorgen voor alle versnaperingen. Want belangrijk is dat ze blijven eten. De hongerklap voor blijven anders gaat het lichie uit zal ik maar zeggen. En dan hebben we peppie en kokkie nog. Onze Ruud en Atze ze zijn al een prima duo geworden. Van te voren zijn alle routes voor het nieuwe basiskamp al uitgezocht. Want het kamp verplaatst zich uiteraard met de lopers mee. Zo zie je maar ieder lid van het team is belangrijk, ieder lid is hard nodig. Ontbreekt er één in de schakel zal de Roparun nooit zo mooi worden zoals we ons nu voorgenomen hebben. Over ongeveer 4 uur zal er een wissel plaats vinden van team en zal team B het stokje overnemen van A.
Om stipt één minuut over vijf vertrok team A onder luidkeels gezang van ons lijflied “oh Team Langedijk”. Een bijzondere gebeurtenis wat een mixemotie in je buik veroorzaakt. De rest van het team reed toen naar de volgende wisselplek om team A zo 3 uur later op te vangen. Dat was aan het parcours, en dan proef je de Run. Al die teams die langs komen met lopers en fietsers, wat is dat stoer zeg!! En voor ieder team klap je want je weet zelf wat voor een prestatie ze leveren.
Team A kwam om kwart voor acht binnen, we zagen ze aankomen. Al joelend werden ze binnen gehaald en dat terwijl er nog maar ééntwaalfde deel opzit voor ze. Het was een goed begin met een slecht wegdek.
Gemiddelde van 12,6 km per uur. Uiteraard onder aanmoediging van de Fransen, ja die zijn zo beroerd nog niet.
Gelukkig is er nog geen stop en Go binnen ( voor de niet kenners…..is een strafpunt warbij je 2 min stil moet staan en dat mag je tijdens de run maar 5x hebben voordat je gediskwalificeerd wordt), vorig jaar zoals vele wel weten was er nu al paniek alom. Toen waren ze voordat het echt begon al bijna gediskwalificeerd.
Na binnenkomst had het thuisteam de macaroni warm en de masseurs de handen warm dus werd een ieder, nadat we teamB hadden uitgezwaaid, goed verzorgd.
23:44 uur
Team B is ook weer terug. Ook zij hebben een prima loop achter de rug. Wat zijn het toch een bikkels allemaal. Diane had even een bijna foutieve inschatting qua route maar gelukkig was daar de reddende engel die haar terug stuurde. Saamhorigheid onder de 275 teams is er dus ook. Marco Brink heeft genoten van de omgeving, wat is het hier toch prachtig. Moet inderdaad zeggen dat de A1(snelweg) er best goed uit ziet, daar heeft het basiskamp tot nu toe het meeste op gezeten meen ik. De mannen hebben allemaal een heerlijke loop achter de rug, geen blessures, gewoon goed.
Brancourt-Le- Grand, ergens in Frankrijk…
6:00 uur.
Het is vroeg, heeeeeeeel vroeg in de morgen. En koud, echt een hele koude nacht. De fietsers fietsen zelfs met handschoenen aan. Vanmorgen vroeg rond half vier kwam team A weer terug. Te snel voor het basiskamp want door logistieke problemen moesten we om aan de route te komen half Frankrijk rondrijden, het leek wel een schoolreisje! Uiteindelijk ben ik maar even opgestaan om peppie en kokkie te helpen. Samen met Geert hebben we dit avontuur tot een goed eind gebracht en kon team A toch in de bus stappen, maar zonder massage en zonder eten. Geen tijd voor een kamp, gauw naar de volgende locatie door om een kamp op te zetten. De Brabantse nachten zijn lang maar die Fransen die winnen het hoor! Ondertussen hebben Anneke, Debbie, Hans, Geert en mijn persoontje de koffie klaar, de broodjes, de pannenkoeken en de weg verkent.
Nu nog het wachten op team B, via de afwerkplek (eten, drinken, masseren) zo te bed.
Verslag van roparun Team Langedijk