Lentecolumn van Linda van Hartingsveldt: Zonnetje in huis
Op het moment dat ik dit schrijf, zit ik in mijn werkkamer die uitkijkt op de achtertuin. De zonnestralen prikkelen op mijn gezicht en verwarmen de gehele kamer. Als ik naar buiten kijk, zie ik dat twee koolmeesjes voor de 10e keer het vogelhuisje komen inspecteren. Achter in de tuin zoekt de kip het ene plekje in de zon op en pikt tussen haar veren. De kat ligt languit op de tuinbank. Zijn staart over de rand gezwierd. Een luid gebrom van dikke padden weerklinkt vanuit de vijver.
Het is Lente!
Met de lente wordt het ook weer levendiger op straat. Niet alleen de bloemen komen weer boven de grond, ook de mensen komen weer langzaam tot bloei. Kinderen spelen buiten, mensen maken weer sneller een wandeling en blijven staan om een praatje met elkaar te maken. De sfeer is goed.
De zon doet veel met mensen. Ze nemen de tijd voor elkaar, ze zijn gezelliger en rustiger. Op straat wordt weer vrolijk gegroet: ‘Wat is het lekker weer hè?’ ‘Noh, moid, genieten hè?’
‘Het zonnetje in huis’ Daarmee worden vaak blije mensen bedoeld. Mensen met een aanstekelijke positieve energie. Ze weten anderen te prikkelen met hun lach. Ze zijn over het algemeen aangenaam in de omgang en graag gezien. Mensen die het zonnetje in huis zijn kunnen, net als de echte zon, de sfeer verbeteren en harten verwarmen.
Iedereen heeft een zonzijde en een schaduwzijde. Voor sommigen is het makkelijk om hun zonzijde te laten zien, voor anderen vormt het soms een uitdaging. Het begint om de echte zon te zien en te voelen. Het kan helpen door je te richten op de zon in anderen: Wat maakt hen mooi en aangenaam? Om daarna zo ook naar jezelf te kijken. Wat maakt jou prettig in de omgang? Welke zonnestralen kan jij laten schijnen om de sfeer te verbeteren, een lach op iemands gezicht te toveren of zelfs iemands hart te verwarmen?
Ik wens je veel zon, ook als ze niet schijnt.
Column van Linda van Hartingsveldt - 23 maart 2012
Het is Lente!
Met de lente wordt het ook weer levendiger op straat. Niet alleen de bloemen komen weer boven de grond, ook de mensen komen weer langzaam tot bloei. Kinderen spelen buiten, mensen maken weer sneller een wandeling en blijven staan om een praatje met elkaar te maken. De sfeer is goed.
De zon doet veel met mensen. Ze nemen de tijd voor elkaar, ze zijn gezelliger en rustiger. Op straat wordt weer vrolijk gegroet: ‘Wat is het lekker weer hè?’ ‘Noh, moid, genieten hè?’
‘Het zonnetje in huis’ Daarmee worden vaak blije mensen bedoeld. Mensen met een aanstekelijke positieve energie. Ze weten anderen te prikkelen met hun lach. Ze zijn over het algemeen aangenaam in de omgang en graag gezien. Mensen die het zonnetje in huis zijn kunnen, net als de echte zon, de sfeer verbeteren en harten verwarmen.
Iedereen heeft een zonzijde en een schaduwzijde. Voor sommigen is het makkelijk om hun zonzijde te laten zien, voor anderen vormt het soms een uitdaging. Het begint om de echte zon te zien en te voelen. Het kan helpen door je te richten op de zon in anderen: Wat maakt hen mooi en aangenaam? Om daarna zo ook naar jezelf te kijken. Wat maakt jou prettig in de omgang? Welke zonnestralen kan jij laten schijnen om de sfeer te verbeteren, een lach op iemands gezicht te toveren of zelfs iemands hart te verwarmen?
Ik wens je veel zon, ook als ze niet schijnt.
Column van Linda van Hartingsveldt - 23 maart 2012
Lentecolumn van Linda van Hartingsveldt op Lief Langedijk