Henk Heemskerk is op 9 juli vertrokken uit Broek op Langedijk naar Santiago de Compostella in Spanje. Wandelend in 82 etappes voor het goede doel: Stichting Nomphilo. Wat een prestatie om op 29 september aan te komen in Santiago de Compostella! Geweldig Henk dat je je doel bereikt hebt, met vele verhalen en ervaringen rijker. We hopen je binnenkort te interviewen over al je indrukken.
Wilt u Henk nog blijer maken, geef dan wat geld aan het goede doel. Kijk op www.henkhelpt.nl
Hieronder het laatste verslag van Henk:
Santiago de Compostela
Donderdag 29 September 2011 15:47
Santiago de Compostela Etappe 82 Pedrouzo- Santiago Dit moet DE dag worden. Finishen in Santiago. De plaats waar ik van gedroomd heb. Voor mijn wandeling. Voor mijn goede doel. Voor het einde van mijn loopbaan maar niet voor mijn loopbaan?? We hadden gezamenlijk. ( Arno, Luca,Felice en ikke) afgesproken dat we vroeg in Santiago willen aankomen. Aldus om 4.30 uur vanmorgen opgestaan en heel zachtjes in de Alberge ons aangekleed en spullen pakken en zachtjes de Alberge verlaten. In een rustig tempo met mijn zaklampje en Luca zijn hoofdlampje op pad naar Santiago. Via een donker bos waar Arno diversen keren om licht vroeg lopen we richting Santiago. Onze tempo’s zijn verschillend en diversen keren moet ik Arno en Felice vragen om hun snelheid te verlagen tot het minimum. Luca houd niet van een snel tempo en wil dat het tempo omlaag gaat. We komen na een paar uur aan in een klein dorpje en eten een croissant en drinken koffie en choco. Daarna weer op pad voor de laatste 10 km.
We komen aan in Monte de Gozo op 5 km vanaf Santiago. Vandaar kan je de stad zien liggen en komen de vele pelgrims uit hun Alberges en voegen zich in de kleine stoet. De morgenstond heeft goud in de mond is een spreekwoord. En of het zo moet zijn gebeurd!! Er verschijnt een regenboog in de opkomende zon en het is net of we door een poort lopen zo Santiago in. Maar zoals bijna iedereen weet is er bij een regenboog ook regen mogelijk. En aldus gebeurt, ik ben met regen gegaan en kom met regen aan. De regenboog doet vele pelgrims stoppen om foto’s te schieten. Het is werkelijk ongelofelijk dat die regenboog precies verschijnt op het moment dat we Santiago inlopen.. En dan is het zover: We zijn in Santiago en stoppen bij het plaatsnaambord om ons te voorzien van ons Henkhelpt t- shirt. Arno is zo slim geweest om een extra shirt mee te nemen voor Luca en we maken echt heel veel foto’s bij dat bord. Dit is waarvoor ik het gedaan heb, eindigen in Santiago de Compostela. Diversen mensen vragen ons wat de betekenis is van het shirt en we leggen het rustig uit terwijl we ons verder gaan bewegen naar de kathedraal. Uiteindelijk komen we dan op het plein van de kathedraal en de begroetingen van de pelgrims komt rustig op gang. We besluiten om eerst ons Diploma op te halen voordat het te druk wordt. Een grote rij pelgrims staat op de trappen te wachten en converseren met elkaar over de camino. En dan krijg ik mijn diploma na het opgeven dat het ook uit religieuze overtuiging is gedaan. Volgens mij is een van de geboden: Gij zult niets dan de waarheid spreken.??? Als je iets anders invult krijg je dat diploma dus niet.
Weer terug naar het plein voor de kathedraal ontmoeten we Susan, een Amerikaanse fotografe die nogal gecharmeerd is van mij (n karretje) ze wil er ook zo een want ze gaat een reportage over de camino maken en wil op een makkelijke manier de camino doen. Ze vraagt me waar ik hem vandaan heb en geef haar het email adres. Een fotoreportage van ons viertjes volgt voor een of ander Amerikaans tijdschrift. Vervolgens gaan we de kathedraal in en komen midden in een mis terecht die een uur duurt. Aan het einde van de mis is er het zwaaien van het wierookvat door de kathedraal. De kathedraal is vol mensen die het schouwspel willen aanschouwen en er wordt naar hartelust gefotografeerd en gefilmd. Na de mis begeven we ons naar de woning waar we nog 2 nachten zullen vertoeven. Vanavond zal het wel een bonte avond worden gevolgd door een feest morgenavond. En daarna weer naar mijn geliefde Mirjam waarna het gewone leven weer zijn loop zal krijgen. Morgen zal ik nog een keer verschijnen op het weblog en daarna zien we wel weer. Al met al was deze dag die ik nooit zal vergeten. Een met veel emoties en veel verschillende gedachtes. Ben ik nu blij dat ik er ben of blij dat ik weer snel bij Mirjam ben? Ik denk en weet zeker dat het laatste het geval is. Het is prachtig geweest om mee te maken maar een aantal mensen zijn me zo dierbaar dat ik ze voor geen goud zou willen missen. Etappe 82 Pedrouzo- Santiago 18 km in 4 uur
Henk komt op zaterdag 1 oktober weer thuis! Lees zijn enthousiaste verhaal op onderstaande website: